No ale to chyba dobrze ze ma łatwo, Żurawie są takie że wszędzie się pchają , wszystko muszą wiedzieć pierwsi,  i mają sporą przychylność cesarza w dyplomacji.

Ok, zmniejszyłem listę do Smoka bądź Lwa. Krab nie pasowałby mi do koncepcji postaci.

Dalej nie dowiedziałem jak wy widzicie sesje. Wolicie więcej dyplomacji i główkowania czy raczej tnij i zabijaj.
Dodatkowo moje pytanie: chcecie cos bardziej przypominającego feudalną Japonie czy może raczej japońskie fantazy ( unikanie miecza na porządku dziennym, ludzi wdrapujących ię po pionowych ścianach - coś bardzo podobnego do takich fimów jak Przyczjony Tygrys, Ukryty Smok, Dom Latających Sztyletów. Miecz Prawdy. Wojownik bez Strachu )

Pół na pół. A co do stylu to ten drugi, bardziej widowiskowy.

http://www.google.pl/imgres?imgurl=http … 80&bih=923


Havoc, jest wyjście . (Ilustracja została wykonana przez kogoś na konkurs dotyczący wizerunku asasyna w różnych epokach historycznych)

Ja tak samo sądzę że dogadamy się na spotkaniu.

No to dzisiaj kolejna część informacji z życia samuraja.

Bushido: Dusza samuraja:

   Jest to zbiór zasad moralnych do którego stosują się wszyscy samurajowie.

Odwaga:

   Samuraj powinien być gotów w każdej chwili oddać życie za swojego daimyo. Obywalete Szmaragdowego Cesarstwa wieżą w reinkarnację, a co więcej, sądzą, że ich czyny w tym życiu będą miały wpływ na tysiąc następnych. Dlatego też samurajowi tak małą wagę przywiązują do swojego bezpieczeństwa wierząc, że śmierć w obronie pana zapewni im lepszą pozycję w przyszłym życiu.

Lojalność:

   Nadzieja na lepsze życie Niue jest jedyną przyczyną, dla której samurajowie lekceważą sobie własne bezpieczeństwo – wiedzą, że jeśli polegną w obronie swego pana, ten  będzie łaskawy dla ich rodziny. Lojalność jest układem z którego, korzystają obie strony. Często zdarza się, że samurajowie oddają życie  by zwiększyć znaczenie swojej rodziny, uważają ją bowiem za najcenniejszą rzecz na świecie. Bez rodziny życie samuraja jest bezwartościowe.

Szczerość:

   Człowiek szczery nie musi być uczciwy, tylko na takiego ma wyglądać. Samuraj powinien kłamać, by Bronic honoru swojej rodziny i dlatego w sądzie zeznania rodziny nie są uważane za wiarygodne. Oczywiście przywiązanie do pozorów nie oznacza kłamliwości – jeśli samuraj da słowo tylko śmierć może powstrzymać go przed jego dotrzymaniem.

On:

   Obywatele Cesarstwa  bardziej cenią sobie pozory niż prawdę. Uprzejmość i szacunek wobec innych może samurajowi dać wiele korzyści,  zaś jej brak może kosztować go życie. Głównym powodem jest idea „On” która najlepiej można tłumaczyć jako „szacunek” lub „twarz”. Jest to  coś w rodzaju miernika prestiżu jakim człowiek cieszy się wśród przedstawicieli swego stanu.  Samuraj który straci On okrywa się hańbą, którą może zmazać jedynie seppuku.

Samodoskonalenie:

   Samuraj zawsze Musil dążyć do mistrzostwa we wszystkich dziedzinach swego życia, nawet tych które nie wiążą się z wojną

Pojedynek:

   Samurajowie bardzo często stają do pojedynków, nie wszystkie jednak kończą się śmiercią jednego z oponentów, ba wielu wojowników uważa  niepotrzebny rozlew krwi przynosi hańbę ich mieczom.

Zemsta:

   Gdy członek rodziny samuraja – włączając w to jego sensei i daimyo – zostanie zabity, każdy krewny może udać się do pana zabójcy i poprosić na przyzwolenie  w celu dokonania zemsty, chodź największe prawo do dokonania zemsty ma zawsze pierworodny. Gdy ktoś zabije członka innej rodziny ze swego klanu, mściciel zwraca się wówczas do własnego daimyo, jeśli jednak zabójca i ofiara należeli do różnych klanów, procedura jest nieco inna. ( np. samuraj Klanu Smoka został zabity przez wojownika Klanu Lwa. W takim wypadku bracia ofiary zwrócić się do daimyo Klanu Smoka który z kolei prosi daimyo Klanu Lwa o zezwolenie na pojedynek.

  Przechwałki:

   Samurajowie często przechwalają się przed przeciwnikiem którym przyjdzie im się mierzyć. Ma to na celu zastraszenie przeciwnika.  Przechwalanie jest też sposobem na wyzwanie przeciwnika na pojedynek.

Miecze:

   Gdy samuraj odwiedza dom przyjaciela, zostawia miecze przed wejściem, jeśli jednak przybywa w gościnę do nieznajomego lub wroga zawsze zabiera miecze ze sobą. Gdy gospodarz przywita gościa i zasiądzie  wraz z nim w głównej Sali, gość wyjmuje ostrza zza obi ( pas za którym nosi się daisho ) i kładzie je po lewej lub prawej stronie. To jak je położy oznacza różne rzeczy. Jeżeli po lewej to, tak by było łatwo mu po nią sięgnąć pokazuje, że nie ma zaufania do osoby którą właśnie odwiedził. Jeżeli po prawej po prawej, demonstruje zaufanie. Samuraj który kładzie miecze obok siebie i zwraca ich rękojeść w stronę pana domu pokazuje tym, że gardzi jego umiejętnościami fechtunku i nie uważa go za godnego przeciwnika.

   Katane nosi się za obi , ostrzem w dół ( tak by saya czyli pochwa nie dotykała ostrza i go nie tępiła )

No to pozostała nam już tylko etykieta

5 Września (Niedziela) o 15?