Hm, przeczytałem opis drugiej sesji... przydałoby się wam obuwie antypoślizgowe

A dlaczego dopiero wtedy? Komu znowu coś nie pasowało?

Hm, przeczytałem opis drugiej sesji... przydałoby się wam obuwie antypoślizgowe

Ehh... takie to ja mam szczęście w kościach. Najlepsze jest to że wszystkie testy zdałem ale Havoc jest chamem i uznał że to za mało XD

Lasard napisał:

Ehh... takie to ja mam szczęście w kościach. Najlepsze jest to że wszystkie testy zdałem ale Havoc jest chamem i uznał że to za mało XD

o matko! odpuście sobie tego typu rzuty... poślizgiwanie się? 3 razy w jednym pościgu? masakra... czytał ktoś z was tetralogię o smokach (jesienie, zimy itd.) z goldmoon, riverwindem, caramonem i całą tą resztą? W pierwszym tomie jest walka i stary krasnolud Flint w trakcie walki przewraca się i przebiera w powietrzu nogami... jakież to lamerskie... widać totalną porażkę w rzucie kośćmi (te książki powstały, jeżeli się nie mylę, na podstawie sesji)... na mój gust za dużo rzucacie kośćmi i nie tam, gdzie trzeba

Chodzi o to że rzucamy zawsze gdy korzystamy z jakiejś zdolności. Niekiedy powinieneś po prostu zadecydować czy dana czynność się udała czy nie, a jak gracz nie zgodzi się z twoją decyzją to wtedy turlać kości. Jeżeli gracz ma wysoką jakąś umiejętność to po co miałby rzucać?
Aha a skoro nie zdałem testu bo miałem mało sukcesów na dobre wykonanie jakiejś czynności, ale miałem jakieś sukcesy, to nie powinieneś zrzucać mnie na małą dziewczynkę, zabijając ją przy tym (co jest u mnie jak poważny grzech), bo to według mnie podpada pod pudło lub nawet pudło krytyczne...

Hmm. O ile dobrze zrozumiałem, to postać się poślizgnęła zabijając dziewczynkę, którą ktoś specjalnie podrzucił, żeby zginęła, kiedy bohater się poślizgnie? Czy tylko ja widzę, że ten patent jest trochę, hmm, śliski?

czytał ktoś z was tetralogię o smokach (jesienie, zimy itd.)

Hehe, słyszałem o tym, pono syf nieziemski. Omijam z daleka.

Jak byś się domyślił dziecko było podrzucone w miejsce i miało zginąć z twojej ręki albo na twoich oczach, ale zamiast myśleć dlaczego dałem dziecko to patrzysz na zasady i rzuty?

Że co?! A skąd ja miałem wiedzieć że to czyjaś robota? Przecież to wyglądało na totalny przypadek. I wydaje mi się że jak coś takiego się zdarza to powinieneś podsunąć graczowi taką myśl (o ile ma odpowiednią ilość punktów w jakiejś umiejętności lub atrybucie).

Jako, że jestem wredny, to po raz kolejny się wtrącę plugawie komentując, i to zupełnie bez znajomości tematu .

Duża ilość testów na ślizganie świadczy o tym, że ta idealna okazja została dosyć nachalnie wykreowana. Spotykam się z tym w gotowych scenariuszach czy na sesjach i nie musi być to wcale złe, o ile skutecznie się odwróci uwagę gracza od tej nachalności lub/i sprowadzi jego rozumowanie na odpowiednie tory. To całkowicie normalne, że Lasard się wkurzył - w końcu kości pokazały, że nie poszło aż tak całkiem źle, no nie? Jeżeli więc gracz bardziej zwrócił uwagę na kości niż na ew. motywy, to jest to błąd MG, bo nieskutecznie tą uwagę przekierował. Z mojego punktu widzenia, najlepsze co możnaby zrobić, to spróbować wybrnąć z sytuacji - a to można zrobić na wiele sposobów.

Chciałem podsunąć jakiś, więc zerknąłem na opis sesji:

Sarmir postanowił wbiec na dach i po dachach domów Podgrodzia ścigać Ravnosa. Przecenił swoje umiejętności i gdy był już blisko uciekiniera pośliznął się i spadł. Upadł prosto na dziecko. Kilkuletnie, młode dziecko, które wybiegło za swoją psiną, który uciekł. Śmiertelnik zmarł. Skręcony kark od upadku Assamity. Widok tego co zrobił Sarmir przeraził go, ale jego misja była teraz ważniejsza.

Hmm... Równocześnie:

Jak byś się domyślił dziecko było podrzucone w miejsce i miało zginąć z twojej ręki albo na twoich oczach, ale zamiast myśleć dlaczego dałem dziecko to patrzysz na zasady i rzuty? Ja to nazywam krytycznym pudłem.

Teraz to już mi ręce opadły, szczerze mówiąc . Pomijając już ew. naginanie zasad, czy takie kwiatki, jak "młode dziecko", to zupełnie nie mam pomysłu w jaki zaczarowany i niewytłumaczalny sposób Lasard miał by wpaść na pomysł, że dziecko goniące za psem, który mu uciekł zostało tam podrzucone. Jasne, pewnie można to zracjonalizować na milion sposobów. Pytanie tylko, kto po takim opisie wogóle zacznie myśleć w tym kierunku. Wg mnie znikome szanse, że ktokolwiek. Ot, moja opinia.

Nie żebym się czepiał na siłę, poprostu tak to wygląda. Proponuję nie wykłucać się kto ma rację, ino następnym razem zrobić to lepiej .

Podpisano,

Wujaszek Plugawa Rada