Patrząc na Callahana:

    -   Lepiej pilnuj swoich mocodawców. Bo chyba nie widzą do kogo i jak mają się zwracać. -  W międzyczasie lekko kiwnął głową jednemu z dryblasów.  Nie zdążyliście się nawet zorientować  co się szykuje. Ten szybkim jak błyskawica ciosem uderzył Andersona  pięścią  w twarz.

    - Następnym razem nie będę taki pobłażliwy chłopcze więc zważ na słowa.  Teraz może wrócimy do odpowiedzi na moje pytania. -  Jakby nigdy nic zasiadł przy waszym stoliku.





------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Bartek wpisz sobie lekką rane na głowie

Ostatnio edytowany przez Darth Misiekh (2010-03-30 14:00:56)

Anderon

(Co za imbecyl ze mnie mówiąc sobie w myślach) Mysląc nad tym co się stało dlaczego mnie walną i z jakiego powodu. Szarik do nogi wychodzimy z tej obleśnej knajpy

Chłopaki jak cos czekam na zewnątrz

Ostatnio edytowany przez Bartek (2010-03-30 14:25:20)

George the Screwdriver


Rozsiadł się jeszcze bardziej , wredny uśmiech nie znikał mu z twarzy , położył nogi na stoliku i wzdychnął.
-To jak macie dla nas robotę czy nie?
Wziął jeden z jego kluczy leżących na stole , zaczął nim podrzucać i gwizdać pod nosem hymn Ameryki kiedy ta jeszcze istniała , wyraźnie denerwowało go ciągłe milczenie szeryfa. Co chwile zerkał to na szeryfa to na podrzucany klucz. Melodia zmieniła się , już nie był to hymn a solówka "Stairway to Heaven".

Ostatnio edytowany przez Greyu (2010-03-30 18:39:43)

Henry Morisson:

   Udałeś się w kierunku drzwi . Długotrwałe przebywanie w hibernatorze przestawało już o sobie przypominać, chociaż dalej nie potrafiłeś sobie przypomnieć większości wcześniejszych wydarzeń.

   Wychodząc przez drzwi znalazłeś się na korytarzu. Zaraz też po wejściu zapaliły się panele jarzeniowe na suficie. Zapewniające słabe światło.  Panował tutaj taki sam albo i większy bałagan niż w pomieszczeniu z hibernatorami.  Po ziemi warlały się  wszelkiego typu rzeczy  od ubrań po rzeczy osobiste personelu. W połowie długości holu dostrzegłeś kolejne parę drzwi. Jedne prowadzące na lewo oraz po przeciwnej stronie na prawo oraz jeszcze jedne na końcu . Z blady wspomnień jakie ci się przypominały to właśnie tam powinieneś  szukać  swoich rzeczy.

Callahan, Anderon, George i Peter:

- Oooo, Pallit. Słyszałem o tej mieścinie. Całkiem przytulna okolica, jeżeli wiecie co mam na myśli. Mówisz o czymś poważnym czy raczej tylko o handlu??   - zrobił lekka przerwę gdyż w tym Momocie po sali dał się słyszeć głos George`a – Uspokój swoich przyjaciół lepiej Callahan bo będę ja to musiał zrobić. – Przez jego twarz przebiegł lekki uśmiech – Ty synu lepiej zdejmij te nóżki  z tego stolika bo jeszcze sobie coś zrobisz. Wracając jednak do naszej rozmowy Call. Chyba nie obrazisz się jeżeli będę do ciebie tak zwracał. Widzisz może miałbym coś co ty i twoi chłopcy moglibyście dla nas zrobić. Od niedawna mamy problemy z miejscowymi. Znaczy z ludźmi pustyni. Jeżeli pozbyliście  się dla mnie tego kłopotu może i ja potrafiłbym i wam pomóc.  Co ty na to??

Callahan

- Jeśli moi kompani podróży zaczną się zachowywać jak należy... no chyba, że są głodni ołowiu... w tym drugim przypadku to nie do mnie. Ale jeśli uda im się zgrać, w tym ja, to pewno da się załatwić jakąś ciężką robotę, ponieważ na handel... troszkę za mało mamy. - strzelił kośćmi i rozejrzał się po grupie. - Kompani podróży. - podkreślił. - Opowiedz nam o tych ludziach pustyni... jakieś mutki?

Henry Morisson

Gdy Henry przekroczył próg upewnił się w swoich przekonaniach co do tego miejsca.

~Musiało stać się coś okropnego, aby wyludnić to miejsce~

Pamiętał jak przez mgłe przechodzenie korytarzami tajnego ośrodka. Przy każdych co ważniejszych drzwiach stało 2 wojskowych sprawdzających uprawnienia personelu aby przypadkiem nie weszli tam gdzie nie powinni. Teraz... przed jego oczami była pustka, ani jednej żywej duszy.

Przechodząc przez korytarz przyspieszył kroku w stronę drzwi na końcu, serce waliło mu jak młotem.

~Muszę porozmawiać z Heleną~

Ostatnio edytowany przez Wellby (2010-03-31 23:29:17)

Anderon

Zrywając się z krzesła na równe nogi podszedł do Georga i łapiąc go za fraki wywleka przed bar. Gdzie z pięści wysadza mu prosto w brzuch mówiąc te słowa.

-Uspokój się trochę bo nie chcę mieć żadnych kłopotów i jeśli chodzi o psa to no jest najlepszy w polowaniu i tropieniu każdej zwierzyny czy też mutanta. I więcej szacunku do zwierząt.